آلمان خانه بیش از 80 میلیون نفر است - و همچنین مجموعه ای متنوع از مذاهب، آداب و رسوم و سنت هایی که روح ملی غنی را تشکیل می دهند. آلمان به خاطر تاریخ طولانی و غنی خود شناخته شده است، تاریخی که آن را برای بیش از 1000 سال در خط مقدم اندیشه، سیاست و هنر اروپایی قرار داده است. این تاریخ فرهنگی است که ارزشهای عمدتاً مسیحی را با ادبیات، هنر، فلسفه، منطق، عقل در این کشور ترکیب میکند. فرهنگ و مردم آلمان تا حد زیادی به عقل و منطق وابسته هستند. آلمان فرهنگ و سنت مشترک زیادی با کشورهای همسایه به ویژه اتریش و سوئیس آلمانی زبان دارد. نکته مهمی که باید در مورد فرهنگ آلمان بدانید این است که از ساکنان این کشور انتظار می رود به نظم و ساختار احترام بگذارند. فرهنگ آلمان در طول هزاران سال شکل گرفته است. این کشور در ابتدا یک کشور بت پرست و سپس مقر مهم امپراتوری مقدس روم و همچنین زادگاه اصلاحات پروتستان بود. امروزه مسیحیان، کاتولیکها و مسلمانان با هم در آلمان زندگی میکنند. مجموعه وسیعی از غذا، نوشیدنی، تاریخ و فعالیتهای اوقات فراغت وجود دارد که از جنبههای مهم فرهنگ آلمان به شمار میرود و در یک موضوع جدی تر، در دوران مدرن، آلمان به یک اقتصاد بزرگ و با ثبات تبدیل شده است که به توسعه و صلح جهانی کمک می کند. فرهنگ آلمان آمیخته با نامهای معروف در هنر، سیاست و فلسفه مانند گوته، بتهوون، کلی، کانت و مارکس و... است. مهمترین رویدادهای فرهنگی در آلمان شامل جشنواره بین المللی فیلم برلین، نمایشگاه بین المللی کتاب فرانکفورت، جشنواره بایروث، تئاتر برلین و ... است. در آلمان 46 بنای تاریخی تحت حفاظت یونسکو وجود دارد و از این منظر در اروپا، تنها ایتالیا مکانهای میراث فرهنگی ثبت شده بیشتری دارد. آلمان مناظر متنوع و فرهنگ غنی از دشت های دریای شمال تا ارتفاعات آلپ را به نمایش می گذارد. قلعه های بی شمار و ویرانه های تاریخی این کشور را در قلب اروپا به مقصدی جذاب برای سفر تبدیل کرده است.
انجمن هومبولت موزه هنرهای غیراروپایی در جزیره موزه در مرکز تاریخی شهر برلین است. این انجمن که در برلین شکل گرفت یک مرکز فرهنگی جدید با هدف ترویج تبادل دانش بین المللی و گفت و گوی فرهنگی با رویکردی بین المللی باز است. انجمن هومبولت که به احترام برادران الکساندر و ویلهلم فون هومبولت - دو محقق و متفکر مهم عصر روشنگری به این نام نامگذاری شده قرار است نوری را بر روابط فرهنگی متقابل جهانی بتاباند. روابط فرهنگی خارجی و سیاست آموزشی جزء اصلی سیاست خارجی همه جانبه کشور آلمان است. سیاست فرهنگی و آموزشی خارجی عنصر اصلی یک سیاست خارجی جامع است. به اشتراک گذاشتن ایده ها از طریق تبادل و همکاری در زمینه فرهنگ و آموزش، دانشگاه و پژوهش فضاهایی را ایجاد می کند که مبنای سیاست خارجی پایدار برای جوامع را تشکیل می دهد. از طریق گفتوگو بین مردم و سازمانهای جامعه مدنی است که میتوان راههای جدیدی به سوی دیدگاههای مشترک یافت و همچنین زمینه ای را برای خنثی کردن درگیری ها و بحران ها در مراحل اولیه یا حتی جلوگیری از آنها ایجاد کرد. از جمله سیاست¬های فرهنگی و آموزشی خارجی آلمان گسترش زبان آلمانی در سراسر جهان با هدف افزایش آگاهی و شناخت از کشور آلمان به عنوان کشوری با غنای فرهنگی و متنوع است. از دیگر ابتکارات فعلی این کشور ترویج انواع برنامه های فرهنگی مانند نمایشگاه ها، پروژه های همکاری توسط تئاترهای آلمانی، حمایت از ادبیات و فیلم، همراه با برنامه های آموزشی مختلف مانند ابتکار PASCH «مدرسه ها: شرکای آینده»است، این پروژه شامل شبکه ای متشکل از تقریبا 2000 مدارسه است که زبان آلمانی را به عنوان زبان خارجی ارائه می دهند. سیاستهای فرهنگی و آموزشی خارجی آلمان همچنین شامل پروژههای گفتگو با جهان اسلام و «kulturweit» می شود، پروژهای که به جوانان آلمانی اجازه میدهد تا یک سال را برای انجام خدمات داوطلبانه در خارج از کشور بگذرانند. وزارت امور خارجه آلمان برای ارائه سیاست های فرهنگی و آموزشی خارجی، عمدتاً با واسطه های خصوصی با طیف وسیعی از تخصص ها کار می کند. موسسه های آلمانی فعال در این زمینه عبارتند از انستیتو گوته، آیفا، سرویس تبادل علمی آلمان(DAAD)، کمیسیون آلمان برای یونسکو، انجمن خارجی آلمان و بنیاد الکساندر فون هومبولت. وزارت خارجه آلمان همچنین با بنیادهای سیاسی، خصوصی و تجاری، سازمان های جامعه مدنی و مقامات زیرمجموعه آنها شراکت دارد. اهمیت بخشی به حفظ میراث فرهنگی دیگر جوامع را نیز شامل سیاست خارجی آلمان میشود. برنامه آلمان برای حفظ دارایی های فرهنگی در سراسر جهان به تقویت هویت فرهنگی کمک کرده است. این برنامه به حفظ نسخه های خطی «تیمبوکتو» در مالی و همچنین ضبط دیجیتالی موسیقی سنتی افغانستان و حفاظت از «معابد انگکور وات» جزو میراث جهانی یونسکو در کامبوج کمک کرده است. در بازه زمانی 1981 تا 2021، آلمان تقریباً 90 میلیون یورو برای تأمین مالی بیش از 3600 پروژه در 146 کشور ارائه کرد. در ژوئیه 2022 آلمان و نیجریه در مورد بازگشت تاریخی «برنزهای بنین» توافق کردند. این مجسمه ها پس از غارت در دوران استعمار از غرب آفریقا به موزه های آلمان برده شدند.
این توافقنامه مرحله جدیدی از مشارکت فرهنگی این کشور را معرفی کرد. این امر مشارکت بین موزه های دو کشور را تقویت می کند و پروژه های باستان شناسی مشترک را افزایش می دهد تا مردم بیشتری به این آثار هنری دسترسی داشته باشند. این توافق که توسط دولت فدرال، ایالتها و موزههای آلمان حمایت میشود، نشانه روشنی است که آلمان تلاش میکند مسئولیت خود را در قبال عواقب دوران استعمارش افزایش دهد.گفتنی است، در آلمان 7245 موزه و نمایشگاه وجود دارد و موزه ملی ژرمنیک در نورنبرگ بزرگترین موزه هنر و فرهنگ آلمان است. این مجموعه هزاران سال را در بر گرفته و شامل نقاشی ها و مجسمه های معمولی در کنار منسوجات و صنایع دستی، سلاح ها، زره ها و ابزارهای علمی اولیه است.
فرهنگ و ادغام در آلمان
توسعه هنر و فرهنگ در آلمان قطعاً با تنوع و گشودگی به دنیای خارج شکل گرفته است. تولیدات فرهنگی در آلمان ریشه در سنت های این کشور دارد، اما به طور فزاینده ای تحت تأثیرات مهاجران خارجی قرار گرفته و روایت جدیدی را توسعه داده است. هنرمندان جوان با پیشینه مهاجرت، اشکالی از بیان هنری از راه موسیقی و شعر و تئاتر را یافته اند. نمونه قطعی آن، کار تئاتر ماکسیم گورکی در برلین است که کارگردان آن شرمین لانگوف مفهوم «تئاتر پس از مهاجرت» را وارد گفتمان فرهنگی آلمان کرد.
در ادبیات نیز جریان قوی پس از مهاجرت وجود دارد که توسط «نینو هاراتیشویلی»، «عباس خضر» و «ساشا استانیشیچ»، به عنوان چند نمونه، نمایندگی می شود. شناخت نویسندگان آلمانی زبانی که زبان مادری متفاوتی دارند به لطف ابتکاراتی مانند جایزه «آدلبرت فون چامیسو» افزایش یافته است و از این طریق از آثاری با تغییرات فرهنگی مشخص و رویکردی خارقالعاده که ادبیات آلمانی را غنیتر میکنند، تجلیل میشود. بین سالهای 1985 تا 2017، تقریباً 80 نویسنده از بیش از 20 کشور مبدأ در آلمان شناخته شده اند.
انگیزه های جدید فرهنگی توسط پناهندگان در آلمان
سیل پناهجویان از سوریه از زمان آغاز جنگ در این کشور و پناهندگان از افغانستان، عراق و کشورهای شمال آفریقا، انگیزه های جدیدی برای فرهنگ در آلمان ایجاد کرده است. سازمانهای آلمانی در جامعه این تأثیرات را دریافت کرده و مهاجران را با چهرههای خلاق آلمانی مرتبط کردهاند، برای مثال در «انستیتو گوته در برلین. تئاتر ماکسیم گورکی گروه تبعید را ایجاد کرد و یا برنامه «وایتر شرایبن» «به نوشتن ادامه دهید»، نویسندگان پناهنده و نویسندگان آلمانی را با کمک مالی از بنیادهای مختلف گرد هم آورده است. فراتر از حوزه فرهنگی، مفهوم «پس از مهاجرت» در جامعه آلمان نیز به رسمیت شناخته شده است. «نایکا فروتن»، جامعه شناس از موسسه تحقیقات مهاجرت و ادغام تجربی برلین، به طور کلی درباره «آلمانی های جدید» می گوید که مشخصه آنها تولید ایده های جدید فرهنگی برای یک آلمان متنوع است.
نظر شما